Law E-Learning (โปรดอ่าน *คำแนะนำ*การใช้งานจากเมนูด้านซ้ายมือก่อน)

การละเมิดลิขสิทธิ์ภาพยนตร์

-

พระราชบัญญัติลิขสิทธิ พ.ศ.2537 มาตรา 28/1 กำหนดว่า "การทำซ้ำโดยการบันทึกเสียงหรือภาพหรือทั้งเสียงและภาพจากภาพยนตร์อันมีลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัตินี้ ในโรงภาพยนตร์ตามกฎหมายว่าด้วยภาพยนตร์และวีดิทัศน์ ไม่ว่าทั้งหมดหรือแต่บางส่วนโดยไม่ได้รับอนุญาตตามมาตรา 15(5) ในระหว่างการฉายในโรงภาพยนตร์ ให้ถือว่าเป็นการละเมิดลิขสิทธิ์ และมิให้นำมาตรา 32 วรรคสอง (2) มาใช้บังคับ"

หลักเกณฑ์การกระทำความฐานละเมิดลิขสิทธิ์ภาพยนตร์ตามกฎหมายดังกล่าว คือ

1.ต้องเป็นการทำซ้ำโดยการบันทึกเสียงหรือภาพหรือทั้งเสียงและภาพจากภาพยนตร์อันมีลิขสิทธิ์ไม่ว่าทั้งหมดหรือบางส่วนโดยไม่ได้รับอนุญาต

2.ต้องเป็นการกระทำในโรงภาพยนตร์

3.ต้องเป็นการกระทำในระหว่างการฉายในโรงภาพยนตร์ด้วย

การละเมิดลิขสิทธิ์ ดังกล่าวไม่สามารถอ้างข้อยกเว้นว่าใช้เพื่อประโยชน์ของตนเอง หรือเพื่อประโยชน์ของตนเองและบุคคลอื่นในครอบครัวหรือญาติสนิทเพื่อให้พ้นความผิดได้

อัตราโทษสำหรับความผิดนี้ คือ ต้องระวางโทษจำคุกตั้งแต่หกเดือนถึงสี่ปี หรือปรับตั้งแต่หนึ่งแสนบาทถึงแปดแสนบาท หรือทั้งจำทั้งปรับ (มาตรา 69/1)

สรุปหลักเกณฑ์ การรื้อฟื้นคดีอาญาขึ้นพิจารณาใหม่

หลักเกณฑ์ การขอเข้ารับการฟื้นฟูสมรรถภาพผู้ติดยาเสพติด

-

พระราชบัญญัติฟื้นฟูสมรรถภาพผู้ติดยาเสพติด พ.ศ.2545

กฎหมายฉบับนี้มีหลักการที่เล็งเห็นว่า ผู้เสพยาเสพติดมีสภาพเป็นผู้ป่วยอย่างหนึ่ง มิใช่อาชญากรปกติ การฟื้นฟูสมรรถภาพของผู้ติดยาเสพติดจึงสมควรกระทำให้กว้างขวาง และโดยที่ผู้เสพยาเสพติดจำนวนหนึ่งถูกบังคับ

ให้เป็นผู้จำหน่ายยาเสพติดเพื่อแลกกับการได้ยาเสพติดไปเสพด้วย จึงสมควรขยายขอบเขตของการฟื้นฟูสมรรถภาพผู้ติดยาเสพติดให้ครอบคลุมถึงผู้เสพและมีไว้ในครอบครอง ผู้เสพและมีไว้ในครอบครองเพื่อจำหน่าย และผู้เสพและจำหน่ายยาเสพติดจำนวนเล็กน้อยด้วย

นอกจากนั้นเนื่องจากบุคคลซึ่งติดหรือเสพยาเสพติดมีจำนวนมากและเป็นปัญหาสำคัญของประเทศ สมควรขยายสถานที่เพื่อการตรวจพิสูจน์การเสพหรือติดยาเสพติด และสถานที่เพื่อการฟื้นฟูสมรรถภาพผู้ติดยาเสพติดให้กว้างขวางยิ่งขึ้น เพราะนอกจากมีหน่วยงานของกระทรวงยุติธรรมแล้วยังมีหน่วยงานอื่นของรัฐ และหน่วยงานเอกชนที่มีขีดความสามารถเข้ามาร่วมในการตรวจพิสูจน์การเสพหรือการติดยาเสพติดและการฟื้นฟูสมรรถภาพของบุคคลดังกล่าว อาทิเช่น สถานที่ของหน่วยงานในราชการทหาร เขต อำเภอ และกิ่งอำเภอ สถานพยาบาลของกระทรวงสาธารณสุข สถานพยาบาลของเอกชนหรือหน่วยงานอื่น ซึ่งสมควรรวมทรัพยากรเพื่อการฟื้นฟูสมรรถภาพผู้ติดยาเสพติดเข้าด้วยกันเพื่อให้เกิดประสิทธิภาพมากยิ่งขึ้น

-

“ฟื้นฟูสมรรถภาพผู้ติดยาเสพติด” หมายความว่า การกระทำใด ๆ อันเป็นการบำบัดการติดยาเสพติดและฟื้นฟูสภาพร่างกายและจิตใจของผู้ติดยาเสพติด รวมตลอดถึงการรักษาสภาพร่างกายและจิตใจของผู้ซึ่งเสพยาเสพติดให้กลับคืนสู่สภาพปกติโดยไม่เสี่ยงต่อการเป็นผู้ติดยาเสพติด

-

“ติดยาเสพติด” หมายความว่า เสพยาเสพติดเป็นประจำติดต่อกัน และตกอยู่ในสภาพที่จำเป็นต้องพึ่งยาเสพติดนั้น โดยสามารถตรวจพบสภาพเช่นว่านั้นได้ตามหลักวิชาการ

-

หลักเกณฑ์ การขอเข้ารับการฟื้นฟูสมรรถภาพผู้ติดยาเสพติด บัญญัติไว้ในมาตรา 19 คือ

มาตรา 19 วรรคหนึ่ง "ผู้ใดต้องหาว่ากระทำความผิดฐานเสพยาเสพติด เสพและมีไว้ในครอบครอง เสพและมีไว้ในครอบครองเพื่อจำหน่าย หรือเสพและจำหน่ายยาเสพติดตามลักษณะ ชนิด ประเภท และปริมาณที่กำหนดในกฎกระทรวง ถ้าไม่ปรากฏว่าต้องหาหรืออยู่ในระหว่างถูกดำเนินคดีในความผิดฐานอื่นซึ่งเป็นความผิดที่มีโทษจำคุกหรืออยู่ในระหว่างรับโทษจำคุกตามคำพิพากษาของศาล ให้พนักงานสอบสวนนำตัวผู้ต้องหาไปศาลภายในสี่สิบแปดชั่วโมงนับแต่เวลาที่ผู้ต้องหานั้นมาถึงที่ทำการของพนักงานสอบสวน เพื่อให้ศาลพิจารณามีคำสั่งให้ส่งตัวผู้นั้นไปตรวจพิสูจน์การเสพหรือการติดยาเสพติด เว้นแต่มีเหตุสุดวิสัยหรือมีเหตุจำเป็นอย่างอื่นที่เกิดจากตัวผู้ต้องหานั้นเอง หรือจากพฤติการณ์ที่เปลี่ยนแปลงไปซึ่งทำให้ไม่อาจนำตัวผู้ต้องหาไปศาลภายในกำหนดเวลาดังกล่าวได้"

-

ซึ่งเงื่อนไขสำคัญประการหนึ่งของการมีสิทธิเข้ารับการฟื้นฟูฯ คือ ต้องไม่ปรากฎว่าต้องหาหรืออยู่ในระหว่างถูกดำเนินคดีในความผิดฐานอื่นซึ่งเป็นความผิดที่มีโทษจำคุกหรืออยู่ในระหว่างรับโทษจำคุกตามคำพิพากษาของศาล ดังนั้น หากผู้ต้องหา ต้องหาหรืออยู่ในระหว่างถูกดำเนินคดีในความผิดฐานอื่นซึ่งเป็นความผิดที่มีโทษจำคุกย่อมขาดคุณสมบัติที่จะเข้ารับการฟื้นฟูฯ

ฎีกาที่ 4354/2560 ตาม พ.ร.บ.ฟื้นฟูสมรรถภาพผู้ติดยาเสพติด พ.ศ.2545 มาตรา 19 วรรคหนึ่ง กำหนดเงื่อนไขให้ผู้ต้องหาที่มีสิทธิเข้ารับการตรวจพิสูจน์การเสพหรือการติดยาเสพติดหรือเข้ารับการฟื้นฟูสมรรถภาพผู้ติดยาเสพติดได้นั้น จะต้องไม่ปรากฏว่าต้องหาหรืออยู่ในระหว่างถูกดำเนินคดีในความผิดฐานอื่นซึ่งเป็นความผิดที่มีโทษจำคุก เมื่อข้อเท็จจริงตามคำร้องขอฝากขังครั้งที่ 1 ฟังยุติว่า ขณะจำเลยกระทำความผิดคดีนี้ จำเลยอยู่ระหว่างปล่อยตัวชั่วคราวในคดีความผิดฐานเสพเมทแอมเฟตามีนและเป็นผู้ขับขี่เสพเมทแอมเฟตามีนของศาลชั้นต้น ซึ่งเป็นความผิดที่มีอัตราโทษจำคุก ดังนั้นจำเลยจึงเป็นผู้ขาดคุณสมบัติของบุคคลที่จะเข้ารับการฟื้นฟูสมรรถภาพผู้ติดยาเสพติด การที่พนักงานสอบสวนทำการสอบสวนและส่งตัวจำเลยพร้อมสำนวนไปยังพนักงานอัยการฟ้องคดีดังเช่นคดีอื่น จึงเป็นการกระทำโดยชอบแล้ว

-

ความรู้กฎหมาย โดย อ.เกด ศิวาพร คารวนันท์

ไม่ได้เป็นทนายความ ไม่ควรเขียนฟ้องให้ผู้อื่น

ฎีกาที่ 306/2555

อ. มิได้เป็นผู้ซึ่งได้จดทะเบียนและรับใบอนุญาตเป็นทนายความและไม่เป็นบุคคลซึ่งอยู่ในข้อยกเว้นตาม

พระราชบัญญัติทนายความ พ.ศ. 2528 มาตรา 33 การที่ อ. เรียงหรือแต่งฟ้องฎีกาให้จำเลย จึงเป็นการฝ่าฝืน

ต่อประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 158 (7) ศาลฎีกาไม่รับวินิจฉัย

ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า “เห็นว่า คำฟ้องฎีกาของจำเลยมีจำเลยลงลายมือชื่อเป็นผู้ฎีกา และมีนายอริย์ธัช อนาทินีวงศ์ ลงลายมือชื่อ

เป็นผู้เรียง ซึ่งตามพระราชบัญญัติทนายความ พ.ศ. 2528 มาตรา 33 บัญญัติว่า ห้ามมิให้ผู้ซึ่งไม่ได้จดทะเบียนและรับใบอนุญาต

หรือผู้ซึ่งขาดจากการเป็นทนายความหรือต้องห้ามทำการเป็นทนายความว่าความในศาล หรือแต่งฟ้อง คำให้การ ฟ้องอุทธรณ์

แก้อุทธรณ์ ฟ้องฎีกา แก้ฎีกา คำร้อง หรือคำแถลงอันเกี่ยวแก่การพิจารณาคดีในศาลให้แก่บุคคลอื่น ทั้งนี้ เว้นแต่จะได้กระทำใน

ฐานะเป็นข้าราชการผู้ปฏิบัติการตามหน้าที่หรือเป็นเจ้าหน้าที่ของหน่วยงานของรัฐองค์การของรัฐ หรือรัฐวิสาหกิจ ผู้ปฏิบัติการ

ตามหน้าที่ หรือมีอำนาจหน้าที่กระทำได้โดยบทบัญญัติแห่งกฎหมายว่าด้วยวิธีพิจารณาความหรือกฎหมายอื่น” ซึ่งการฝ่าฝืน

มาตรา 33 มีโทษทางอาญาตาม มาตรา 182 แห่งพระราชบัญญัติดังกล่าว เมื่อนายอริย์ธัช มิได้เป็นผู้ซึ่งได้จดทะเบียนและ

รับใบอนุญาตเป็นทนายความและไม่ปรากฏว่าเป็นบุคคลซึ่งอยู่ในข้อยกเว้น ตามมาตรา 33 การที่นายอริย์ธัช เรียงหรือแต่งฟ้องฎีกา

ให้จำเลยจึงเป็นการฝ่าฝืนกฎหมาย คำฟ้องฎีกาของจำเลย จึงไม่ครบองค์ประกอบตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา

มาตรา 158 (7) ประกอบด้วยมาตรา 215 และ 225 ศาลฎีกาไม่รับวินิจฉัยให้”

-

ความรู้กฎหมาย โดย อ.เกด ศิวาพร คารวนันท์

ลูกลักทรัพย์พ่อแม่ หรือพ่อแม่ลักทรัพย์ของลูก มีผลทางกฎหมายอาญาเป็นอย่างไร

กฎหมายอาญากำหนดไว้ว่า ในความผิดเกี่ยวกับทรัพย์ เช่น ความผิดฐานลักทรัพย์,

วิ่งราวทรัพย์, ฉ้อโกง, ยักยอก, ทำให้เสียทรัพย์ หรือบุกรุก เป็นต้น ถ้าเป็นการกระทำที่ผู้บุพการี

กระทำต่อผู้สืบสันดาน หรือผู้สืบสันดานกระทำต่อบุพการี แม้กฎหมายไม่ได้บัญญัติให้เป็น

ความผิดอันยอมความได้ ก็ให้เป็นความผิดอันยอมความได้ และนอกจากนี้ศาลจะลงโทษน้อย

กว่าที่กฎหมายกำหนดไว้สำหรับความผิดนั้นเพียงใดก็ได้ (ตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 71

วรรคสอง)

โดยปกติแล้วความผิดฐานลักทรัพย์หรือวิ่งราวทรัพย์นั้นเป็นความผิดซึ่งยอมความ

ไม่ได้ เพราะถือว่าเป็นความผิดต่อแผ่นดิน (เป็นความผิดที่ก่อให้เกิดความไม่สงบเรียบร้อยใน

บ้านเมือง) แต่ทั้งนี้ทั้งนั้น หากผู้กระทำความผิดเป็นผู้สืบสันดานของผู้เสียหาย หรือกรณีผู้เสียหาย

เป็นผู้สืบสันดานของผู้กระทำความผิด กฎหมายก็อนุโลมให้ว่าแม้ความผิดอาญาที่กระทำนั้น

เป็นความที่ยอมความไม่ได้ก็ให้เป็นความผิดอันยอมความได้

ความหมายของคำว่า “ผู้สืบสันดาน” ในที่นี้ หมายถึง ผู้สืบสายโลหิตโดยตรงเท่านั้น

และในทางกลับกัน “ผู้บุพการี” ก็หมายถึง ผู้บุพการีโดยตรงทางสายโลหิตเช่นเดียวกัน นั่น

หมายความว่า “บุตรบุญธรรม” ไม่อยู่ในความหมายของผู้สืบสันดาน ฉะนั้น หากบุตรบุญธรรม

ลักทรัพย์ผู้รับบุตรบุญธรรม หรือในทางกลับกัน หากผู้รับบุตรบุญธรรมลักทรัพย์ของบุตร

บุญธรรม ย่อมเป็นความผิดต่อกฎหมายและต้องรับโทษตามกฎหมายโดยไม่มีข้อยกเว้นให้เลย

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 956/2509 คำว่า “สืบสันดาน” ตามพจนานุกรมหมายความว่า

สืบเชื้อสายมาโดยตรง และตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 1586, 1587,1627

แสดงว่า บุตรบุญธรรมย่อมมีฐานะแตกต่างกับบุตรชอบด้วยกฎหมายของผู้รับบุตรบุญธรรม

และผู้รับบุตรบุญธรรมก็มีฐานะต่างกับบุพการีโดยตรงของบุตรบุญธรรมอยู่หลายประการ มาตรา

1586,1627 เป็นบทบัญญัติพิเศษให้สิทธิบางประการแก่บุตรบุญธรรมในทางแพ่งเกี่ยวกับ

สัมพันธ์ทางครอบครัวและมรดกของผู้รับบุตรบุญธรรมเท่านั้น ต้องใช้โดยเคร่งครัด เฉพาะการ

ตีความถ้อยคำในประมวลกฎหมายอาญาก็ต้องตีความโดยเคร่งครัด จึงหาชอบที่จะนำบท

บัญญัติแห่งประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ดังกล่าวมาใช้ตีความคำว่าผู้สืบสันดาน ตามมาตรา

71 วรรคสองไม่ บุตรบุญธรรมจึงไม่ใช่ผู้สืบสันดานกระทำต่อบุพการีตามมาตรา 71 จึงยอม

ความไม่ได้

-

ความรู้กฎหมาย โดย อ.เกด ศิวาพร คารวนันท์