ฎีกาที่ 10625/2555 โจทก์ฟ้องขอให้บังคับจำเลยชำระหนี้จากการใช้บัตรเครดิตแล้วผิดนัดไม่ชำระหนี้ จำเลยไม่ได้ให้การปฏิเสธว่ามิได้ผิดนัดชำระหนี้คงให้การเพียงว่าสัญญาบัตรเครดิต ระหว่างโจทก์กับจำเลยยังคงมีผลบังคับอยู่ เนื่องจากโจทก์ยังมิได้มีหนังสือบอกกล่าว ให้จำเลยชำระหนี้และบอกเลิกสัญญา เป็นการฝ่าฝืนพระราชบัญญัติคุ้มครองผู้บริโภค พ.ศ. 2522 มาตรา 34 ทวิ โจทก์จึงไม่มีอำนาจฟ้อง เมื่อการเลิกสัญญากับการผิดนัดเป็นคนละเรื่องคนละกรณีกัน กล่าวคือหนี้ที่เกิด จากมูลสัญญา การที่ลูกหนี้ผิดนัดไม่ชำระหนี้ เจ้าหนี้ย่อมมีสิทธิที่จะบังคับชำระหนี้ ตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 213 หรืออาจใช้สิทธิบอกเลิกสัญญา ตามมาตรา 386 ถึงมาตรา 388 ก็ได้ แล้วแต่เจ้าหนี้จะเลือก มิได้หมายความว่า หากโจทก์ไม่ได้บอกเลิกสัญญาแล้วจำเลยมีสิทธิไม่ต้องชำระหนี้ที่ค้างชำระแก่โจทก์ เมื่อหนี้ที่จำเลยต้องชำระมีกำหนดเวลาแน่นอนตามวันแห่งปฏิทิน จำเลยมิได้ชำระ ตามกำหนดเวลานั้น จึงต้องตกเป็นผู้ผิดนัดโดยมิพักต้องเตือนหรือบอกกล่าวอีก ตาม ป.พ.พ. มาตรา 204 วรรคสอง อันเป็นการโต้แย้งสิทธิโจทก์ โจทก์จึงมีสิทธิ ฟ้องเรียกให้จำเลยชำระหนี้โดยไม่ต้องบอกกล่าวก่อนฟ้อง |